حبیبالله بدر، معاون نظامی اداره تنظیم امور زندانهای رژیم طالبان، گفته است که بیش از ۱۹ هزار نفر از شهروندان افغانستان در زندانهای طالبان زندانیاند که ۸۰۰ تا ۸۵۰ تن از آنها زناند.
او در مصاحبه با طلوع نیوز گفته است که بیش از ۲۰۰ نفر از نیروهای رژیم طالبان نیز در زنداناند.
این مقام مسئول طالبان افزود که ۲۵ شهروند خارجی نیز بهاتهامهای جنایی دوره حبس را سپری میکنند. این نخستین بار است که رژیم طالبان آماری از تعداد شهروندان خارجی زندانی میدهد.
پیشتر، آمریکا و بریتانیا از رژیم طالبان خواسته بودند شهروندان زندانی این دو کشور را آزاد کنند، اما طالبان به این درخواستها اعتنایی نکردهاند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
گمان میرود طالبان در ازای آزادی شهروندان خارجی، از جمله آمریکاییها، خواستار امتیازهایی باشند. طالبان در جریان دو دهه جنگ با حکومت پیشین افغانستان و متحدان غربیاش، بارها شهروندان و سربازان غربی را گروگان گرفتهاند و از آن برای معامله با دولتهای غربی استفاده کردهاند.
حبیبالله بدر گفت که در پی روی کار آمدن دوباره «امارت اسلامی طالبان»، ۱۰۰ هزار تن از زندانیان بر اساس فرمان عفو عمومی ملا هیبتالله آخوندزاده، رهبر این گروه، از زندانها آزاد شدند.
طالبان در اوت ۲۰۲۱، در هنگامی که اداره استانها را به دست میگرفتند، در نخستین اقدام به زندانها هجوم میبردند و زندانیان را آزاد میکردند. شماری زیادی زندانی، از جمله شهروندان خارجی که به جرمهای سنگین و شرکت در حملههای تروریستی محکوم به حبس بودند، از زندانها آزاد شدند. برخی از زندانیان آزادشده دست به انتقامجویی از دستگاه قضایی زدند. در نتیجه، شماری از وکلای مدافع، دادستانها، و قاضیها از ترس آنها افغانستان را ترک کردند و شماری نیز به زندگی پنهانی روی بردند.
معاون نظامی اداره تنظیم امور زندانهای رژیم طالبان مدعی شده است که تلاش برای تدوین قانونهایی برای اصلاح امور زندانها و زندانیها در جریان است.
او گفت که بیش از ۱۵۰۰ تن از شهروندان افغانستان از زندانهای جمهوری اسلامی ایران به افغانستان منتقل شدهاند که اکنون دوره حبس را در زندانهای این رژیم میگذرانند.
وزارت داخله (کشور) و ریاست استخبارات (اطلاعات) طالبان به سرکوب، بازداشت، شکنجه، و حتی کشتار غیرنظامیان در افغانستان متهماند. طالبان ادعا میکنند شکنجه و ضربوشتم در زندانهای این گروه وجود ندارد، اما بیشتر درخواستهای نهادهای ناظر، مدافع حقوق بشر، و فعالان مدنی برای بازدید از زندانها و نظارت بر کار زندانها را رد کردهاند. طالبان حتی به رسانههای داخلی نیز اجازه پوشش دادن خبرهای مربوط به زندانها را نمیدهند و روشن نیست که در زندانهای این گروه چه میگذرد.
شماری از افرادی که در زندانهای طالبان محبوس بودهاند ادعا میکنند که ماموران طالبان به باسن و پاهای آنها شلاق میزدند و تهدید میکردند که موضوع را رسانهای نکنند. طالبان شماری از زنان معترض را نیز بازداشت و شکنجه کردهاند. رژیم طالبان به نقض «حقوق بشر» و حقوق زندانیان متهماند، اما عده کمی از نیروهای این رژیم تا کنون بازداشت و زندانی شدهاند. به همین دلیل است که اقدامهای فراقانونی و حملههای تلافیجویانه در افغانستان ادامه دارد.
نگرانیهای جدی از نبود رسیدگی «عادلانه» به پروندههای متهمان در حکومت طالبان وجود دارد. اداره بیشتر نهادهای قضایی طالبان در دست افرادی است که تحصیلات دانشگاهی در رشتههای حقوق و قضایی ندارند و اصرار دارند که احکام متهمان را بر اساس شریعت اسلامی صادر کنند.